Bu çalışmanın amacı, Nida’nın (1964), Popovic’in (1970), Toury’nin (2012), Newmark’ın (1988), Chesterman’ın (2007), Schleiermacher’ın (2004), Pym’in (2010), Koller’in (1979), Baker’ın (1992), Lefevere’in (2014), ve Vinay ile Darbelnet’in (1995), kuramlarını esas alarak, somut sınırları olan, sadece kuramsal betimlemelere dayanan ve kolaylıkla uygulanabilen çok boyutlu bilimsel bir çeviri eleştirisi modeli geliştirmektir.